HAFEZ شمس الدین حافظ

Hafez is an Iranian poet that lived in 1300 .
Hafez poem is love dialouge .
دوستان وقت گل ان به که به عشرت کوشیم سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم
نیست در کس کرم و وقت طرب میگذرد چاره ان است که سجاده به می بفروشیم
خوش هوایی است فرح بخش خدایا بفرست نازنینی که به رویش می گلگون نوشیم
ارغنون ساز فلک ره زن اهل هنراست چون از این غصه ننالیم چرا نخروشیم
گل به جوش امد و از می نزدیمش آبی لاجرم زا تش حرمان و هوس میجوشیم
می کشیم از قدح لاله شراب موهوم چشم بد دور که بی مطرب و می مدهوشیم
حافظ این حال عجب با که توان گفت که ما بلبلانیم که در موسم گل خاموشیم